W Polsce podobnie jak w całej Unii Europejskiej w ostatni weekend października wracamy do czasu zimowego. Dzieje się tak nie bez przyczyny. Zastosowanie czasu letniego pozwala na „przedłużenie” zegarowego dnia o godzinę. Korzystamy wtedy dłużej z naturalnego światła dziennego, a co za tym idzie oszczędzamy energię elektryczną. Ten sposób oszczędzania znany jest już od początków ubiegłego stulecia.

Pierwsi zastosowali tę metodę Niemcy, którzy 30 kwietnia 1916 r. przesunęli zegary do przodu, a 1 października cofnęli. Kilka lat później Anglicy i Amerykanie. W Polsce po raz pierwszy zmianę czasu zastosowano w okresie międzywojennym. Główną zaletą stosowania zmiany czasu jest oszczędność energii, którą zużywamy na oświetlenie. Niestety co pół roku musimy przyzwyczajać swój zegar biologiczny do zmiany trybu życia.

Wszystkie śpiochy zyskają dzisiaj w nocy dodatkową godzinę leniuchowania. Niezadowoleni ze zmiany czasu będą pasażerowie odbywający podróż koleją, którzy tę godzinę spędzą na postoju, aby pociąg mógł jechać dalej zgodnie z planem i ci, którzy pracują dzisiaj na nocnej zmianie.

W ostatnią sobotę 26 marca 2023 roku będziemy musieli znów przesunąć zegarki o godzinę do przodu.

W Polsce zmianę czasu regulują rozporządzenia prezesa Rady Ministrów. Wydane 7 marca 2022 r. przedłużyło stosowanie czasu letniego i zimowego do 2026 roku.

Czas letni środkowoeuropejski w następnych latach wprowadzany będzie:

26 marca 2023 r,

31 marca 2024 r.,

30 marca 2025 r.,

29 marca 2026 r.

Czas zimowy zacznie obowiązywać:

29 października w 2023 r.,

27 października 2024 r.,

26 października 2025 r.,

25 października 2026 r.