- Nie chcemy ciągle zarabiać tyle, ile wynoszą kwoty wypłacanych przez nas zasiłków. Chcemy zrównania wynagrodzeń w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej z urzędami gmin i miast, czyli z wynagrodzeniami pracowników samorządowych, chcemy przejrzystej ścieżki awansu zawodowego dla poszczególnych grup zawodowych, wzrostu dodatku terenowego dla pracowników socjalnych, który od 14 lat wynosi tyle samo. To główne postulaty – wylicza Aneta Mazur, szefowa NSZZ „Solidarność” pracowników MOPS w Legnicy.

- Pomoc społeczna jest zawsze na końcu kolejki jeżeli chodzi o środki na wynagrodzenia. Od lat nasze postulaty dotyczące podwyżek i poprawy warunków pracy nie były realizowane.

Pracownicy pomocy społecznej w stosunku do innych grup zawodowych zarabiają mało. Praca jaką wykonują jest ciężka, trudna i odpowiedzialna. Domagają się żeby Ministerstwo Rodziny Pracy i Polityki Społeczne w końcu zwróciło uwagę na problem. Chcą za swoją ciężką pracę dostawać tyle, ile pracujący w podobnych zawodach, zatrudnieni w innych instytucjach.

- Na przykład pielęgniarki które zatrudniamy, nie mają już na wstępie mają o wiele niższe wynagrodzenie od pracujących w szpitalu pielęgniarek. Nie dotyczą ich też wynegocjowane podwyżki dla pracowników służby zdrowia. Wychowawcy pracujący na przykład w ośrodku pomocy terapeutycznej z dziećmi, nie podlegają karcie nauczyciela. Podobnie ma się sytuacja z pracownikami zatrudnionymi w podlegających nam żłobkach, mają niższe zarobki niż pracownicy przedszkoli miejskich – wyjaśnia Aneta Mazur.

Od poniedziałku 19 do piątku 23 listopada pracownicy biorący udział w proteście przychodzić będą do pracy ubrani na czarno. Do piersi przypną plakietkę informującą o udziale w proteście, w jednostkach, w których trwał będzie protest pojawią się plakaty informujące o nim.