Sala o powierzchni 367 metrów kwadratowych ozdobiona została bogatą dekoracją stiukową utrzymaną w stylu późnego baroku. Ściany, sufit oraz wnęki okienne pokryto neobarokowym ornamentem z motywami kwiatów, gałązek winorośli, owoców. Umieszczone na sklepieniu putta przedstawiają cztery pory roku, cztery pory dnia (dzień, noc, poranek oraz zmierzch) oraz alegorie sztuki i nauki. Opisy z epoki podkreślają artystyczny charakter dekoracji, które zaprojektował i wykonał znany berliński rzeźbiarz i sztukator Albert Kretzschmar.

Głównym elementem jej wystroju był portret jej patrona cesarza Wilhelma II, który umieszczono w stiukowej ramie o bogatej dekoracji z monogramem władcy oraz cesarską koronę podtrzymywaną przez dwa putta na górze. XVIII-wieczny kominek na przeciwległej ścianie otrzymał również nową, monumentalną oprawę.

Obramowanie wnęki paleniska ozdobił herb Legnicy. Ponad nim umieszczono brązową płytę z wizerunkiem św. Jerzego walczącego ze smokiem oraz inskrypcję fundacyjną. Całość zwieńczyła cesarska korona oraz kartusz z monogramem RA (skrót od Ritter Akademie – Akademia Rycerska). Po obu jego stronach ulokowano dwie tarcze z herbem Hohenzollernów oraz kuratora, hrabiego Kospotha. Salę zdobią trzy żyrandole wyposażone w „świece elektryczne”. W szesnastu oknach znalazły się witraże z herbami szlacheckich rodów, których synowie uczyli się w Akademii Rycerskiej. Witraże powstały w pracowni słynnego Fritza Geigesa (1853-1934) we Fryburgu Bryzgowijskim.

W latach 1945-1978 Akademia Rycerska była zajęta przez Północną Grupę Wojsk Armii Radzieckiej. W tym czasie z Sali Królewskiej zniknęły mosiężne żyrandole, rozbito witraże, a znad kominka zniknęła brązowa płaskorzeźba św. Jerzego. Całkowicie zdewastowana doczekała się zakończonej w 2015 roku renowacji. Tym samym jedna z najpiękniejszych sal Legnicy odzyskała utracony blask, a Akademia Rycerska, obiekt o wspaniałej historii i znaczeniu dla dziedzictwa kulturowego regionu służy legniczanom.

Od 8 lat Sala Królewska gości wykonawców Festiwalu Chóralnego Legnica Cantat oraz Legnickiego Conversatorium Organowego. W zeszłym roku pięknie zabrzmiała tu w ciemnościach muzyka Patrycjusza Gruszeckiego, wielkimi brawami legnicka publiczność oklaskiwała utwory Bilsego w wykonaniu West Side Sinfonietty, a świetny koncert chopinowski Zespołu Szkół Muzycznych doczekał się powtórzenia. Wspaniale zabrzmiały tu skrzypce Stradivariusa na koncercie Sary Dragan oraz muzyka w wykonaniu chóru Madrygał, oraz zaproszonych chórów m.in. Gaudium z Pragi czy Wuppertaller Kurrende z Wupertalu.

Sala Królewska to także miejsce uroczystości i spotkań. To tu legniczanie spotykają się tu na tradycyjnej Wigilii Narodów, to tutaj oklaskiwali Szewacha Weissa i Krzysztofa Zanussiego.