Ksiądz profesor Waldemar Chrostowski koncelebrował mszę świętą w kościele Matki Bożej Królowej Polski oraz wygłosił wykład pt.  "Chrześcijaństwo a judaizm rabiniczny" w Centrum Spotkań Jana Pawła II w Legnicy. Na spotkanie z duchownym przyszło ponad 200 osób.

Waldemar Chrostowski (ur. 1 lutego 1951 w Chrostowie koło Ostrołęki) – ksiądz katolicki, profesor doktor habilitowany teologii, biblista, konsultor Rady Episkopatu Polski ds. Dialogu Religijnego, profesor zwyczajny Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, przewodniczący Stowarzyszenia Biblistów Polskich, zaangażowany w dialog katolicko-żydowski. Do roku 1998 współprzewodniczący Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów. Członek Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk . Autor ponad 2000 publikacji naukowych i popularnonaukowych. Zajmuje się głównie Starym Testamentem.

Biografia naukowa
W 1964 ukończył szkołę podstawową w Chrostowie. Następnie uczęszczał do Liceum Ogólnokształcące pw. św. Augustyna w Warszawie. W 1968 wstąpił do seminarium duchownego w Łomży. Opuścił je po roku nauki i w 1969 rozpoczął studia jako świecki na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. We wrześniu 1970 rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Warszawie. Przyjął święcenia kapłańskie w dniu 6 czerwca 1976. W latach 1976-1978 był wikariuszem w parafii w Ząbkach. W latach 1978-1983 studiował w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, a w latach 1979-1980 na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. W 1981 uzyskał w Rzymie licencjat nauk biblijnych. Od 1983 pracował jako wikariusz w parafiach warszawskich. W 1986 obronił pracę doktorską Interpretacja dziejów Izraela w Ez 16,20 i 23 oraz jej reinterpretacja w Septuagincie i w Targumie. W 1987 został wykładowcą na Akademii Teologii Katolickiej, a w 1988 otrzymał zwolnienie z obowiązków wikariusza, pozostając od tego czasu księdzem-rezydentem. 30 września 1996 uzyskał stopień doktora habilitowanego w zakresie nauk teologicznych, specjalność: biblistyka na podstawie rozprawy habilitacyjnej Ogród Eden – zapoznane świadectwo asyryjskiej diaspory. 1 maja 1998 został profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem katedry egzegezy Starego Testamentu na ATK, a w latach 1999-2002 prorektorem nowo powstałego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. W 2001 rozpoczął równoległe pracę na nowo powstałym wydziale teologicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 2003 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego.

Dialog katolicko-żydowski
Od 1986 uczestniczył w posiedzeniach podkomisji, a następnie komisji Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem (był jej wiceprzewodniczącym w latach 1994-1996). Od 1990 do 2000 wchodził w skład Międzynarodowej Rady Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau. W 1991 był jednym z założycieli Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, której współprzewodniczył do 1998. Za działalność w radzie otrzymał w 1997 nagrodę im. brata Alberta (razem ze Stanisławem Krajewskim). Ustąpił ze swojej funkcji wobec różnic dzielących go od innych członków rady na tle tzw. krzyża papieskiego postawionego w Oświęcimiu w miejscu Mszy świętej odprawionej w 1979 przez Jana Pawła II. W 1994 został kierownikiem Instytutu Dialogu Katolicko-Judaistycznego, w ramach którego od 1996 wydaje półrocznik "Maqom".

Aktualna działalność
Obecnie jest kierownikiem Katedry Egzegezy Starego Testamentu oraz Zakładu Dialogu Katolicko-Judaistycznego Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, a także kierownikiem Zakładu Egzegezy i Teologii Biblijnej Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Jest pomysłodawcą Prymasowskiej Serii Biblijnej wydawanej od 1994 oraz redaktorem naukowym wielu jej tomów. Przewodniczy Stowarzyszeniu Biblistów Polskich od chwili jego powstania w 2003. Od 1990 pełni funkcję redaktora naczelnego kwartalnika "Collectanea Theologica". Jest stałym publicystą kwartalnika "Fronda", fronda.pl, "Naszego Dziennika", "Mojej Rodziny" oraz współpracownikiem redakcji katolickiej TVP. Należał do rady redakcyjnej "Przeglądu Powszechnego". Często uczestniczy w audycjach Radia Maryja i Telewizji Trwam. Papież Benedykt XVI powołał go do grona ekspertów 12. Zgromadzenia Zwyczajnego Synodu Biskupów, który odbywał się w październiku 2008 w Watykanie.

Wywiady-rzeki
Do szerszej publiczności skierowane były dwa "wywiady-rzeki" opublikowane przez wydawnictwo "Fronda": Bóg, Biblia, Mesjasz (2007) oraz Kościół, Żydzi, Polska (2009). W pierwszej, przez pryzmat biografii Chrostowskiego prezentowana jest współczesna biblistyka, przy czym autor porównuje perspektywy chrześcijańskie i judaistyczne. Druga mówi o dialogu chrześcijańsko-judaistycznym oraz polsko-żydowskim.

Kontrowersje wokół Kościół, Żydzi, Polska
W wywiadzie-rzece Kościół, Żydzi, Polska ks. W. Chrostowski przedstawił własną, krytyczną ocenę kształtu dialogu katolicko-żydowskiego w latach 80 i 90. Abp Józef Życiński krytykował radykalizm treści tej ksiażki, odległy wg niego od myśli Jana Pawła II. W obronie Chrostowskiego wystąpiło wydawnictwo "Fronda", które wydało tę książkę, a także m.in. "Nasz Dziennik", Radio Maryja, Telewizja Trwam, "Rzeczpospolita", "Niedziela", "Najwyższy CZAS!" oraz katolickie portale, podkreślając ciekawe spojrzenie autora na sprawy dialogu z judaizmem w oparciu o nieznane dotąd lub mało znane fakty z historii bez politycznej poprawności. W obronę duchownego zaangażowali się Stanisław Michalkiewicz oraz Jerzy Robert Nowak i Tomasz Terlikowski.

 www.wikipedia.pl